Αυτό που γίνεται στον ΟΦΗ και είναι σε εξέλιξη, μπορεί να
παρομοιαστεί μόνο με την είσοδο του Σαββίδη στον ΠΑΟΚ. Σχολιάζει ο
Μανώλης Σαρρής στο blog του στο Gentikoule.
Ήταν τέτοια η φετινή σεζόν που δεν μπορούσαμε να χαρούμε όσο θέλαμε την αλλαγή του level του ΟΦΗ. Γιατί άλλαξε level σε όλα τoυς τομείς και ο οργανισμός ΟΦΗ δεν θα είναι ποτέ ξανά ο ίδιος. Προς το καλύτερο φυσικά.
Οι αλλαγές που συντελούνται και οι οποίες βεβαίως δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμα αφού το όλο project βρίσκεται στην εκκίνηση του θα γίνουν ορατές (ακόμα περισσότερο βεβαίως) από το καλοκαίρι και μετά. Όταν στον ΟΦΗ θα έχουν μπροστά τους ένα ολόκληρο καλοκαίρι για να δημιουργήσουν όλα όσα θέλουν και έχουν στο μυαλό τους, τόσο ο ίδιος ο Μιχάλης Μπούσης όσο και η διοίκηση του συλλόγου.
Σιγά – σιγά στην Αθήνα αρχίζουν να παίρνουν χαμπάρι το τι γίνεται στον ΟΦΗ και για αυτό αρχίζουν και σκούζουν, όπως έγραφα χθες. Μόνο που όταν αντιληφθούν την πραγματικότητα τότε θα αρχίζουν να παίζουν παλαμάκια και θα τρέχουν από πίσω για να γλύφουν για κανένα κοκκαλάκι.
Αυτό που γίνεται στον ΟΦΗ και είναι σε εξέλιξη, μπορεί να παρομοιαστεί μόνο με την είσοδο του Σαββίδη στον ΠΑΟΚ που εν τέλει στην συνέχεια άλλαξε την ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Το αναλύω γιατί θα βρεθούν πάλι ορισμένοι να πουν τα δικά τους: Σαφώς και υπάρχουν ομάδες με ιδιοκτήτες που βάζουν αρκετά χρήματα και έχουν ξοδέψει ήδη αρκετά. Όπως είναι ο Σπανός στον Ατρόμητο, ο Κωστούλας στον Παναιτωλικό και ο Μπάκος με τον Καϊμενάκη στον Αστέρα Τρίπολης.
Μόνο που η διαφορά ΟΛΩΝ των παραπάνω ομάδων με αυτήν του ΟΦΗ είναι τεράστια. Γιατί καμία από τις παραπάνω ομάδες δεν έχει την ιστορία, το παρελθόν, τον κόσμο και το έμβλημα του ΟΦΗ. Καμία εκ των παραπάνω ομάδων δεν μπορεί να μπει σε σύγκριση – δεν το γράφω υποτιμητικά αλλά ρεαλιστικά – με το στάτους κβο του ΟΦΗ. Η διαφορά είναι της μέρας με τη νύχτα.
Έγραφα χθες πως ο ΟΦΗ θα εξελιχθεί σε μεγάλο παίκτη του ελληνικού ποδοσφαίρου και προς το παρόν, ενδεχομένως, οι υπόλοιποι δεν το έχουν ψυλλιαστεί. Για τους οπαδούς των άλλων ομάδων με μυαλό αμοιβάδα, δεν το συζητώ καν. Αυτοί κοιμούνται ακόμα όρθιοι και θα αργήσουν να ξυπνήσουν.
Η πλάκα είναι ότι ο ΟΦΗ, εν αντιθέσει με τους άλλους μεγάλους, δεν έχει ούτε “στημένα πλάνα στήριξης” μέσω μιντιακών συγκροτημάτων, ούτε δημοσιογράφους στο payroll διάφορων ιδιοκτητών των ΠΑΕ αλλά μιλάει μόνο μέσα από τα έργα του και τον τρόπο με τον οποίο παράγει ποδοσφαιρικό πολιτισμό. Δεν γλύφει για δημοσιότητα, δεν το έχει ανάγκη κανένα από τα στελέχη του αλλά ούτε και ο ιδιοκτήτης του. Ποιος να αναζητήσει για παράδειγμα την δημοσιότητα; Ο Γιώργος Σαμαράς τον οποίο γνωρίζει όλη η Ευρώπη; Είναι αστειότητα καν να το αναφέρω όμως το γράφω γιατί μας διαβάζουν και παιδιά άλλων ομάδων οπότε χρειάζεται να τους κάνουμε και κανένα μάθημα που και που.
Ήταν τέτοια η φετινή σεζόν που δεν μπορούσαμε να χαρούμε όσο θέλαμε την αλλαγή του level του ΟΦΗ. Γιατί άλλαξε level σε όλα τoυς τομείς και ο οργανισμός ΟΦΗ δεν θα είναι ποτέ ξανά ο ίδιος. Προς το καλύτερο φυσικά.
Οι αλλαγές που συντελούνται και οι οποίες βεβαίως δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμα αφού το όλο project βρίσκεται στην εκκίνηση του θα γίνουν ορατές (ακόμα περισσότερο βεβαίως) από το καλοκαίρι και μετά. Όταν στον ΟΦΗ θα έχουν μπροστά τους ένα ολόκληρο καλοκαίρι για να δημιουργήσουν όλα όσα θέλουν και έχουν στο μυαλό τους, τόσο ο ίδιος ο Μιχάλης Μπούσης όσο και η διοίκηση του συλλόγου.
Σιγά – σιγά στην Αθήνα αρχίζουν να παίρνουν χαμπάρι το τι γίνεται στον ΟΦΗ και για αυτό αρχίζουν και σκούζουν, όπως έγραφα χθες. Μόνο που όταν αντιληφθούν την πραγματικότητα τότε θα αρχίζουν να παίζουν παλαμάκια και θα τρέχουν από πίσω για να γλύφουν για κανένα κοκκαλάκι.
Αυτό που γίνεται στον ΟΦΗ και είναι σε εξέλιξη, μπορεί να παρομοιαστεί μόνο με την είσοδο του Σαββίδη στον ΠΑΟΚ που εν τέλει στην συνέχεια άλλαξε την ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Το αναλύω γιατί θα βρεθούν πάλι ορισμένοι να πουν τα δικά τους: Σαφώς και υπάρχουν ομάδες με ιδιοκτήτες που βάζουν αρκετά χρήματα και έχουν ξοδέψει ήδη αρκετά. Όπως είναι ο Σπανός στον Ατρόμητο, ο Κωστούλας στον Παναιτωλικό και ο Μπάκος με τον Καϊμενάκη στον Αστέρα Τρίπολης.
Μόνο που η διαφορά ΟΛΩΝ των παραπάνω ομάδων με αυτήν του ΟΦΗ είναι τεράστια. Γιατί καμία από τις παραπάνω ομάδες δεν έχει την ιστορία, το παρελθόν, τον κόσμο και το έμβλημα του ΟΦΗ. Καμία εκ των παραπάνω ομάδων δεν μπορεί να μπει σε σύγκριση – δεν το γράφω υποτιμητικά αλλά ρεαλιστικά – με το στάτους κβο του ΟΦΗ. Η διαφορά είναι της μέρας με τη νύχτα.
Έγραφα χθες πως ο ΟΦΗ θα εξελιχθεί σε μεγάλο παίκτη του ελληνικού ποδοσφαίρου και προς το παρόν, ενδεχομένως, οι υπόλοιποι δεν το έχουν ψυλλιαστεί. Για τους οπαδούς των άλλων ομάδων με μυαλό αμοιβάδα, δεν το συζητώ καν. Αυτοί κοιμούνται ακόμα όρθιοι και θα αργήσουν να ξυπνήσουν.
Η πλάκα είναι ότι ο ΟΦΗ, εν αντιθέσει με τους άλλους μεγάλους, δεν έχει ούτε “στημένα πλάνα στήριξης” μέσω μιντιακών συγκροτημάτων, ούτε δημοσιογράφους στο payroll διάφορων ιδιοκτητών των ΠΑΕ αλλά μιλάει μόνο μέσα από τα έργα του και τον τρόπο με τον οποίο παράγει ποδοσφαιρικό πολιτισμό. Δεν γλύφει για δημοσιότητα, δεν το έχει ανάγκη κανένα από τα στελέχη του αλλά ούτε και ο ιδιοκτήτης του. Ποιος να αναζητήσει για παράδειγμα την δημοσιότητα; Ο Γιώργος Σαμαράς τον οποίο γνωρίζει όλη η Ευρώπη; Είναι αστειότητα καν να το αναφέρω όμως το γράφω γιατί μας διαβάζουν και παιδιά άλλων ομάδων οπότε χρειάζεται να τους κάνουμε και κανένα μάθημα που και που.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου